020: Znajome uczucie

Westchnęłam, kiedy nie przestawał ssać mojej szyi.
Moja skóra robiła się coraz zimniejsza, a jego uścisk się zacieśniał.
-Harry...- odetchnęłam, ciągnąc za jego włosy.
Głowa chłopaka się podniosła i spojrzałam w jego czerwone oczy pełne pożądania- Bailey- szepnął.
Zauważyłam gdzie błąka się jego spojrzenie, przesuwało się z mojej twarzy na szyję. Pokiwałam głową i pogłaskałam jego lodowaty policzek- Nie wahaj się.
Jego zmęczone oczy z powrotem przeniosły się na moją szyję. Obniżył głowę w jej zagłębienie i przycisnął do mojej skóry delikatny pocałunek, zanim jego ostre zęby przecięły skórę.
Ciche westchnienia wypływały z moich ust, a znajome osłabienie zawładnęło moim ciałem. Wbiłam paznokcie w plecy Harry'ego, dając mu sygnał, żeby przestał.
Nie potrzebował, żebym mu to powtórzyła, podniósł głowę.
-Wszystko w porządku?- zapytał ze szczerością w głosie.
-Yeah...- odpowiedziałam słabo. Spróbowałam usiąść, ale moje ciało mnie zawiodło i prawie upadłam z powrotem, ale Harry mnie złapał.
Zaśmiał się i opuścił mnie na dół- Myślę, że powinnaś odpocząć, zanim spróbujesz wstać- droczył się.
Pokiwałam głową, wpatrując się w niego. Jego piękno.
Nie miałam pojęcia, co sobie myślałam. Moja wizja i myśli były cholernie zamglone.
Mogłam ledwo go zobaczyć, kiedy się pochylał, więc byłam zaskoczona, gdy nasze usta się dotknęły.
Delikatny dotyk naszych warg wysyłał dreszcze przez całe moje ciało, sprawiając że chciałam więcej. Złapałam się jego szyi, ciągnąc go w dół i przyciskając go mocniej do siebie.
Harry obniżył się i oparł ręce po obu stronach mnie, nie przerywając pocałunku.
Przygryzłam jego wargę dostając w zamian jęk wyrwany z jego gardła. Harry otworzył usta i pozwolił mi wsunąć w nie język.
Mój oddech się urwał kiedy nas podniósł, kilka sekund później staliśmy, z moimi nogami owiniętymi wokół jego talii- Zabierzmy cię do domu- wyszeptał, całując mnie jeszcze raz.
_________________________

Okej, przetłumaczyłam to i pomyślałam: wtf?
Następny rozdział będzie szybciej.
I będzie... dłuższy. 
No.